ಆತ್ಮ ವಂಚನೆಯ ಪ್ರೇಮ ಕವಿತೆ

after long time i am here with one of my poem. if this poem is not good then don’t hesitate to criticize… i eagerly waiting for u r response.

ಶಿಲುಬೆಯಲ್ಲಿ ಕರುಣೆಯನ್ನು
ತುಂಬಿಕೊಂಡ ಯೇಸು
ಇವರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕ್ಷಮಿಸಿ ಎಂದಿದ್ದು
ನಿನಗೆ ಈ ಚಾಪೆಲಿನ ಒಳಗೆ ನೆನಪಾಗಿರಬಹುದು.

ಆತ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಜಾಗೃತಗೊಂಡ ಕ್ಷಣ
ಮೊದಲು ಅವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದು
ತಪ್ಪೋ? ನಂತರ ನನ್ನನ್ನು?
ಗೊಂದಲ ನಿನಗೆ.

ಹಾರುವುದು ನದಿ-ದಡ
ಆಟದಲ್ಲಿ ಬದುಕಿನಲ್ಲಲ್ಲ.

ವಂಚನೆ
ನಡೆದುದನ್ನು ಹೇಗೆ ನೋಡಿದರೂ
ಆಗಿಯೇ ತೀರುತ್ತದೆ
ಜೀವ-ಆತ್ಮಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ
ಬದುಕಿಗೂ.

ಅವನಿಲ್ಲದ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ
ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ವಂಚಿಸಿಕೊಂಡು
ಆದಮ್ಯ  ಆಸೆಯ ಹೊತ್ತು ಸಾಗರ ಸೇರುವ ಅಳಿವೆಯಂತೆ
ಸುಖದ ದಿನಗಳನ್ನು ಸುಖವಾಗಿ ಸುಖಿಸಿದ್ದೇವೆ.

ಈಗವನು ಬಂದಾಗ
ನಾನು ಬೇಕೆನಿಸಿದರೂ ಬೇಡವಾಗಿ,
ನಿನಗಾಗಿಯೇ ಇರುವ ಹಪಹಪಿಕೆಯನ್ನು
ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ ಶಿಲುಬೆಯ ಬೆನ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು-

ಘಂಟೆ ಬಾರಿಸುವ ಚಾಪೆಲಿನೊಳಗೆ
ಕರುಣಾಮಯಿ ಫಾದರಿನ ಮರೆಯಾಚೆಗೆ ಕುಳಿತು,
ಕನ್‍ಫೇಶನಿನ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪಿಸುಗುಟ್ಟುವ
ಪಾಪ ವಿಮೋಚನೆಯ ಮಾತುಗಳು-

ನನ್ನವನಿದ್ದಾಗಲೂ ಪರವಶಳಾಗಿ
ನಾನವನನ್ನು ಬಸಿದೆ; ಸುಖಿಸಿದೆ
ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡು ಗುರುವೇ-
ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಂಡಾಗ.

ಪರಮ ದಯಾಮಯನ ಭಕ್ತನು
ಕ್ಷಮಿಸಿ ಕಳುಹಿಸಿರಲು

ನೀನವನ ಸಂಗದಲ್ಲಿರುವ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ-ಮತ್ತೆ
ನನ್ನ ಕುರಿತ ಕಾಮನೆಗಳು ಸುರುಳಿ ಸುತ್ತುವಾಗ
ಇದು ಆತ್ಮವಂಚನೆಯಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೇನು?